-
Een grote pan chili
Het ideaal: een huishouden runnen waar mensen zomaar aan komen waaien, hun schoenen uitschoppen en al kletsend blijven plakken tot het avondeten. Dat avondeten is een gulle hoeveelheid lekkers die toch moeiteloos de keuken uit komt. Uiteraard rolt iedereen met een grote grijns op het gezicht ver na bedtijd naar huis. De werkelijkheid: als er mensen onverwacht langskomen, kunnen ze beter hun schoenen aanhouden. Blokjes duplo, toetjesparapluutjes en ander rondzwevend scherps heeft het voorzien op hun voetzolen. Ze mogen blijven eten, maar de kans is groot dat ze een boterham met een ei krijgen, want ik kook maaltijden voor twee groten en twee kleintjes. (Die gasten, ze komen niet onverwacht…
-
Preirisotto met onitaliaanse versiering
De eerste keer dat ik risotto at was ik op bezoek bij drie Italianen. Ik kende ze als deel van een groep uitwisselingsstudenten en normaal gesproken was Engels de voertaal. Nu was ik de enige die niet uit de laars kwam en zat ik dus in een wolk Italiaans en handgebaren. Ik snapte er weinig van, maar dat stoorde helemaal niemand. Hier werd namelijk risotto gekookt. Er was geen ruimte voor gezellig geklets, alleen voor een roep om lepels, rijst en roeren. Heel veel roeren. Giulia had het roeren uitbesteed aan Michele, maar hield met argusogen in de gaten dat de lepel geen seconde stilstond. “Roer, Michele. Roer!” De rijst…
-
Mijn favoriete pasta, ook al zit er (veel) bloemkool in
Dudes. DUDES. Leuk hoor, zo’n kinderpartijtje, maar als er nog één keer iemand “mama!” tegen me roept, ga ik gillen. Naast de exemplaren die ik gebaard heb, riepen er vanochtend nog vijf korte types mama tegen me. Dat ze daar “van de Kleine Vrouw” aan toevoegden deed niets om de alarmbellen te dempen die elke keer afgingen. Mama moet iets, ik kom, ren ren ren. “Mama van de Kleine Vrouw, kijk eens wat ik heb gemaakt!” Laat ik eerlijk zijn, het kost toch net effe meer moeite om een onbeholpen koekjesknutselwerk met enthousiasme te overladen als het niet mijn eigen kind is dat de deegblob produceerde. “Wat een mooie bloem…
-
Warme tomatensoep voor de zomer
Midden in de zomer de oven hoog draaien om warme soep te maken lijkt misschien een slecht idee. Je keuken heeft de hitte niet nodig en koude, knoflookige gazpacho is zo goed dat alle andere tomatensoep rustig kan wachten tot oktober. Maar toch niet. Dit is namelijk niet zomaar tomatensoep. Dit is Heel Lekkere tomatensoep. Verse tomaten vormen de basis en maken hem fris en fruitig. Hele takken koriander versterken dat nog eens. Kokosmelk zorgt voor romigheid maar laat de levendigheid in tact. Vissaus en gember geven een intrigerend tropisch randje. Geroosterde uien en een kleine beetje bruine suiker maken de soep subtiel zoet. Als je m pureert met de…
-
Courgette pannenkoekjes, de moeite waard
Ergens in de zomer gaan allerlei blogs mopperen over courgettes. Moestuinen lopen over, buren laten stiekem kilo’s achter op elkaars stoep en van gekkigheid gaan mensen courgettecake bakken. (Misschien is dat best lekker, maar het klinkt mij wat wanhopig in de oren.) Ik heb dat probleem niet.
-
Kimchi voor nood- en andere gevallen
Het is tijd om het te hebben over kimchi. Dat is namelijk een kleine tovenaar in de keuken. Gebakken rijst verandert van lekker in “wow, meer!” met een flinke schep kimchi. Het maakt van een tosti een maaltijd en van een boterham met een gebakken ei een speciale lunch. Het is één van mijn geheime wapens en in een vrij half uur in een weekend kan het ook jouw arsenaal komen versterken. Echt.