Rijst en toebehoren
-
Zelf sambal maken (simpel en heerlijk)
Zelf sambal maken klinkt culinair, maar is stiekem heel simpel. Ik geef je mijn 5-minuten recept (plus een hele hoop achtergrondinformatie over het pittige sausje).
-
Pittige pompoensoep (met pit naar keuze)
Pittige pompoensoep is fijn. Nog fijner is supergeurige pompoensoep die je aan tafel pittig kunt maken. Dan kunnen hitte-aanbidders en hittewatjes namelijk tevreden een maaltijd delen. En laat ik nou een recept hebben voor precies díe pompoensoep.
-
Romige courgettesoep met kokosmelk
Vergeet alles wat je wist over romige courgettesoep en laat deze versie met Aziatische pit en frisheid je smaakpapillen verleiden. Oh, ennuh, dat gaat je ook nog eens weinig tijd kosten.
-
Geurige viscurry om van te houden (let maar op)
Viscurry klinkt misschien lastig of tijdrovend, maar hoeft dat niet te zijn. Om deze en nog meer redenen heb ik een recept voor makkelijke, geurige viscurry met tomaat en kokosmelk voor je.
-
Buddha bowl met het volume op 10- zo maak je ‘m
Soms heb je zin in veel groente en gezonde zaken, maar moet het wel écht lekker zijn. Voor dat soort momenten heb ik een Buddha bowl-recept bedacht met veel knapperigheid, kleur en vooral smaak. Met andere woorden: een Buddha bowl met het volume op 10.
-
Pittige wortelsoep: het simpelste, spannendste recept
Vandaag heb ik een recept voor de simpelste pittige wortelsoep voor je. Maar zo smaakt hij helemaal niet. Hij smaakt pittig, opwekkend en fris- en dat door één geheim ingrediënt.
-
Rijst bakken: zo maak je magisch lekkere gebakken rijst
Rijst bakken is zo’n goed idee. Even in de koekenpan en je restje rijst wordt een fijne maaltijd. Met dit snelle rijstrecept ga je nog een stap verder en maak je rijstmagie. Je laat de rijst sissen in de olie tot hij knapperig is en versiert hem met veel groenten en een ei. Dan besprenkel je hem met een snelle smaakbom van een dressing en *paf*. Tijd voor een vreugdedansje over je toverkunsten in de keuken.
-
Preirisotto met onitaliaanse versiering
De eerste keer dat ik risotto at was ik op bezoek bij drie Italianen. Ik kende ze als deel van een groep uitwisselingsstudenten en normaal gesproken was Engels de voertaal. Nu was ik de enige die niet uit de laars kwam en zat ik dus in een wolk Italiaans en handgebaren. Ik snapte er weinig van, maar dat stoorde helemaal niemand. Hier werd namelijk risotto gekookt. Er was geen ruimte voor gezellig geklets, alleen voor een roep om lepels, rijst en roeren. Heel veel roeren. Giulia had het roeren uitbesteed aan Michele, maar hield met argusogen in de gaten dat de lepel geen seconde stilstond. “Roer, Michele. Roer!” De rijst…