Film zien in de bioscoop
Item 32 op mijn klompenlijst is afgestreept: een film zien in de bioscoop. In dit jaar dat ik 40 word, doe ik mijn best om 60 avonturen af te strepen op die Klompenlijst-voor-één-jaar (one-year bucket list). En uiteraard schrijf ik over de avonturen. Lees mee over Simba, enge hyena’s en een gewone woensdagavond die zomaar speciaal werd.
When I was a young warthoooooog
When he was a young warthooooooooog
He found his aroma lacked a certain appeal
He could clear the savanna after every meal
I’m a sensitive soul, though I seem thick-skinned
And it hurt
That my friends never stood downwiiiiiiiiiiind
Jeugdsentiment in de bioscoop van de week. Ik bleek weinig onthouden te hebben van het verhaal van Simba, maar kon alle liedjes meebrullen. De mensen achter ons vonden dat vast net zo verheugend als ik. (Er zit ook een nieuw Beyoncé-liedje in, trouwens. Daar konden ze in alle rust van genieten.)
Awww, SimbaZonder de klompenlijst was ik nooit bij de Lion King terecht gekomen. De koters waren onverwacht uit logeren (lang leve opa en oma) en het leek me een prachtmoment om naar de bioscoop te gaan. Tot ik het programma bekeek. Ik kon kiezen uit Dora (op welk publiek mikken ze daarmee om 20u?), deel 371 van The Fast and the Furious (neh) of de Lion King. Ook van die laatste werd ik niet heel enthousiast, want tsja… kinderfilm. Maar ik had gehoord dat ‘ie er mooi uitzag en het extra lokkertje van een bucket list item afstrepen trok me over de streep.
Echt niet voor kindjes
Gelukkig, want ook naast het jeugdsentiment was het een goede avond. Die beelden. Ik neem aan dat de boel computer-geanimeerd is, maar aan de beesten zag ik het niet af. (Uhr, naast het feit dat ze praatten.) Mijn favoriete stukjes hadden de grappige figuurtje (Simba als peuter, wrattenzwijn Pumba), maar ook de “serieuze beelden” van beesten op de savanne vond ik prachtig. En dat terwijl ik normaal maar matig enthousiast word van David Attenborough en volgers.
Alleen die enge scenes. Brrrrrr. Zoals de peuter zou zeggen: “Ik schrikte me een hoedje” toen een hyena met opengesperde kaken op Simba afsprong. Het hielp vast niet dat we de film per ongeluk in 3D zagen, maar ik weet vrij zeker dat die tanden ook in 2D rillingen zouden veroorzaken. Dit is geen kinderfilm hoor.
Met een bekertje muntthee en een stuk chocola in mijn knuistje heb ik verder gewoon vreselijke lol gehad met meezingen, genieten van de plaatjes en blij zijn dat (vrouwtjesleeuw) Nala de stoerste van allemaal was. Hear hear for the bucket list die me dat al bracht op een doodgewone woensdagavond.
P.S.: Benieuwd naar andere avonturen die ik beleefde? Zoals zwemmen in een meer, een filmvoorstelling in de open lucht zien en een matcha latte drinken? Hier vind je de hele lijst, en leg ik uit waarom ik het een klompenlijst noem.