Granola voor een goede zondag
Jongens, ik denk dat granola bakken met mij doet wat een dagje kuuroord doet met andere mensen. Ik word er blij van en ontspannen en een beetje trots hoewel ik stiekem niets bijzonders heb gedaan. Het goede gevoel begint al met het voornemen om granola te bakken. Het is niet nodig, we kunnen prima beschuit of brood eten voor het ontbijt, dus hoe Goddelijke Huisvrouw is het om ontbijtgranen voor ons te bakken?
Vervolgens is er de voorbereiding. Een beetje afmeten, wat met havermoutvlokken, nootjes, olijfolie en ahornsiroop ongeveer zo lastig is als in je badjas naar het volgende kruidenbad struinen. Even roeren, zoals met een roerstaafje in een groen sapje. En klaar ben je. Dan komt misschien wel het lastigste deel: wachten tot de nootjes en havermout goudbruin zijn terwijl de keuken steeds lekkerder gaat ruiken.
Over die geur moeten we het even hebben, want hij is een belangrijk deel van waarom granola bakken zo therapeutisch werkt. Hij begint met een vage gedachte van “hmmmm, ik zou wel een broodje lusten”. Komt doordat de roosterende havermout granige goedheid de wereld in stuurt. De volgende keer dat je de keuken binnenloopt zweeft er een zoete, wondere wolk. De ahornsiroop krijgt het warm en stuurt verleidelijke nevelen de wereld in. Rustig afwachten begint heel lastig te worden.
Maar dat moet wel, want taaie granola mist het punt. Dus blijf je sterk, haalt de granola uit de oven om hem te husselen maar zet hem dan weer terug. Tot hij diep goudbruin is en er klompjes zijn ontstaan. Maar ook perfect goudbruin is de granola rechtstreeks uit de oven niet knapperig. Ik weet dit omdat ik regelmatig mijn tong brand aan een slappe hap hete granola. Je moet dus nog een klein beetje (heel veel, het duurt wel een uur ofzo) geduld hebben voor je de knapperige kruimels kunt mengen met dikke yoghurt voor een heel goed ontbijt.
Of je maakt de granola als je op een zaterdagmiddag in huis rond pottert. Ruikt de boel wel goddelijk, maar wordt je geduld niet zo zwaar op de proef gesteld. Plus, de volgende dag kun je granola ontbijten en elke zondag die zo begint is een goede zondag.
P.S.: Van deze havermoutpannenkoekjes voel ik me ook altijd erg bekwaam in de keuken zonder dat ze veel moeite kosten. Een kop chai latte smaakt er goed bij.
Granola
Verwarm de oven voor op 150 graden.
Meng grove havermoutvlokken en rauwe noten, tot je 1100 gram hebt. Ik vind 200 gram hazelnoten, 100 gram cashewnoten en 800 gram havermout een goede mix, maar meng naar smaak en hartelust.
Schenk 160 ml olijfolie en 240 ml ahornsiroop in een maatbeker, meng goed en giet over je havermout mix. Schud een paar keer enthousiast met de zoutstrooier boven je schaal en meng alles grondig tot de nootjes en havermout glanzen.
Leg een vel bakpapier op een bakplaat en spreid het havermoutmengsel erop uit. Als je twee bakplaten hebt, is het nog mooier om daar je mengsel over te verdelen. De laag is dan minder dik en het bakken gaat een stuk sneller. Schuif de plaat in de oven en bak tot je havermout diep goudbruin is. Hussel elk kwartier om alle stukjes hun tijd in de open ovenlucht te geven. Bij mij duurt het bakken minstens 40 minuten, maar mijn oven is niet zo enthousiast en ik heb maar één bakplaat.
Laat de granola helemaal afkoelen voor je hem eet, zodat hij lekker knapperig is. In een goed afgesloten trommel blijft de granola een aantal weken lekker.