Het ijs van mijn dromen (Van der Linde ijs, namelijk)

In dit jaar dat ik 40 word, doe ik mijn best om 60 avonturen af te strepen op mijn Klompenlijst-voor-één-jaar (one-year bucket list). Uiteraard schrijf ik ook over die avonturen. Vandaag vertel ik waarom ik heel snel nóg een keer terug moet naar Amsterdam voor een ijsje van banketbakkerij Van der Linde.

Wat is het lekker, het Van der Linde ijs. Voor me in de rij vroeg iemand: “Do you have flavors?” (Er staan veel toeristen in die rij. Ik geloof dat de mevrouw achter de balie verrast was dat ik Nederlands sprak.) En het antwoord was: “We have one. Vanilla and cream. It is quite special.” Ik ben het helemaal met de verkoopster eens. Zo romig en vol vanille zijn er maar weinig.

Veel plezier voor weinig geld (als je slim bestelt)

Ik bestelde een ijsje van 1,10 Euro. Die prijs, in dit stuk Amsterdam, is echt on-ge-hoord. De snoepwinkel om de hoek rekent 2,50 Euro voor één bolletje fabrieksijs. De andere toeristen gingen allemaal op de foto met een net iets groter exemplaar waarvan het ijs wulps over het hoorntje bloesde. Ik deed lekker Nederlands en bestelde dus de kleinere, maar man. Uiteindelijk gaat dat extra geld kosten. Ik moet namelijk binnenkort terug naar Amsterdam om er nog één te eten. Mijn kleine hoorntje was nog lang niet genoeg. Yum, yum, YUM.

De kleuter gaat denk ik wel met me mee. Ze wilde het Van der Linde ijs eigenlijk weigeren omdat ze boos was dat ze het dure hoorntje van de snoepwinkel niet mocht. Eenmaal binnen koos ze toch room voor haar geld. Ze hadden een peuterijsje, maar daarmee kwam ik niet weg. In recordtempo likte ze dezelfde maat ijs weg als ik. Daar ging mijn hoop dat ik mijn ijsje aan kon vullen met overgebleven kleuterijs.

Ik wil er nog wel 100

Terwijl we wegliepen vroeg ik haar om een recensie. “Ik vond het ijs heel lekker en het hoorntje ook. Maar de slagroom niet zo.” Ik antwoordde dat ik het een superlekker ijsje vond en er nog wel tien wilde. Ze bleek een groter fan dan ik dacht: “Ik wil er nog wel 100 mama! Maar dat doen we niet hè?”

We deden het niet, maar we moeten dus echt nog een keertje terug.

(afgevinkt op 12 augustus 2019)

P.S.: Benieuwd hoe het gaat met de andere 59 avonturen op mijn klompenlijst? Zoals zwemmen in een meer, een filmvoorstelling in de open lucht zien en een matcha latte drinken? Hier vind je de hele lijst, en leg ik uit waarom ik het een klompenlijst noem.