Piramide van Austerlitz, Woudenberg

Paddenstoelen spotten in het bos, bewonderend opkijken naar een piramide van gras en een speeltuin met zweefmolen en botsauto’s. Wat wil een kind nog meer? Niets. Tenminste, die van ons niet. (Nou ja, snoepjes. Maar die hebben ze er ook.) De Piramide van Austerlitz met kinderen is een lekker plan.

Toen we het parkeerterrein opdraaiden ontploften onze kleine mensen al bijna van enthousiasme, want “mama, een zweefmolen, DAAR!”. Inderdaad, een zweefmolen en hij ging hoog en hard. Maar wij wilden eerst wandelen en dirigeerden de koters richting bos. Dat stuitte even op luid protest, maar dat was al snel vergeten. Stokken vroegen erom geraapt te worden, van alle paddenstoelen moesten ze controleren of er kaboutertjes in woonden en toen was daar ook nog die piramide. “Wow, dat is een grote!”

Nou weet ik niet of dat echt waar is, qua piramide. In Egypte was ie waarschijnlijk ingedeeld in de kleuterklas- en zou er achter z’n rug gegniffeld zijn over al dat groens op z’n buitenkant. Maar zo aan het eind van een bospad leek het een flinke jongen. Zo flink dat ik bedacht dat de beklimming waarschijnlijk langer zou duren dan het geduld van een stel koters die een zweefmolen in willen. Dat doen we dus een andere keer. We stapten vrolijk door en na een uurtje (had korter moeten zijn, maar een peuter in een bos moet veel stilstaan om dingen te bestuderen) waren we bij het beloofde land. Zweefmolen, draaimolen, vliegtuigjes die je zelf omhoog kunt sturen. Het land van de neppe muntjes (de elektrische attracties vragen om de aanschaf van gekleurde schijfjes) stelde niet teleur.

Het was voor de peuter wel even slikken dat hij veel attracties niet in mocht (hij is nog niet de vereiste meter hoog), maar dat was hij snel vergeten toen hij de brandweerwagen op de draaimolen ontdekte. En voor z’n tweede muntje “die helikopter, daar, die ZWARTE”.

Niet alles ziet er even prachtig uit als ik als volwassene zou willen (er hangt een jaren ’80 sfeertje in de speeltuin, met bladderende verf en gedateerde richtingaanwijzers), maar dat kon de koters hoegenaamd niets schelen. Hun ogen zagen alleen pret en hun grijns zat stevig vastgeplakt. En, ach wat wil je als groot mens nou meer?

Piramide van Austerlitz

Zeisterweg 98, Woudenberg