Klompenlijst,  Blog

Update 2 (bucket list of klompenlijst)

In dit jaar dat ik 40 word, doe ik mijn best om 60 avonturen af te strepen op mijn Klompenlijst-voor-één-jaar (one-year bucket list). En uiteraard schrijf ik over die avonturen. Lees hier de tweede tweewekelijkse update over mijn vorderingen, waarin ik enge beestjes ontmoet en hoop dat het afstrepen ook na mijn vakantie lekker blijft gaan.

Drankjes Beaucaire
Chill modus nog keihard aan

Mijn derde vinkje is binnen: echt verse mozzarella eten. Ik trok hem met mijn vingers uit elkaar om hem met de peuter en de echtgenoot te delen op een zonnig bankje in San Remo. Heerlijk. Ik schrijf er binnenkort een post over, als je het leuk vindt om te lezen. (Lees over alle dingen die ik al heb afgestreept via de bucket list pagina.)

Alle urgh op een hoopje (maar stiekem toch leuk)

Wat er niet op mijn klompenlijst staat, maar ik afgelopen week desondanks afvinkte: bloedzuigers van mijn enkels peuteren.

Oioioioi.

Okay, als ik niet had geweten dat het bloedzuigers waren, had ik gedacht dat ik stukjes riet van mijn been veegde na een zwempartij in de Gardon rivier. Ze waren klein (milimetertje ofzo), wit-gelig en vertrokken met één veeg van mijn duim. Maar toch. Ik wist het wél en ik vind het idee van een beest dat mijn bloed slurpt dus Niet Relaxed. Misschien heb ik “gaaaaah!” geroepen terwijl ik mijn voeten inspecteerde.

Strikt genomen was het zwemmen niet meer nodig voor de lijst (want zwemmen in een meer vond ik afgevinkt en bovendien is de Gardon weer een rivier). Maar het is zeker in de geest van de lijst om de kans op leuke dingen aan te grijpen. Dus trok ik m’n badpak aan toen Jitesh (de vriend die we opzochten in de Provence) voorstelde om een stukje te gaan zwemmen.

Het was verfrissend en stiekem best een beetje stoer om tussen de bloedzuigers rond te zwemmen. Koters eromheen spartelend, helemaal leuk. Deze éénjarige klompenlijst was een goed idee van mij hoor.

Hopelijk blijft dat na de vakantie ook zo

Ik schrijf dit schrijf op de laatste dag van ons Tour d’Europe. Morgen zitten we een dag in de auto en dan is het terug naar de werkelijkheid. In Nederland hebben we nog heel even om adem te halen, maar over twee weken barst school weer los. En moet ik weer aan het WERK. Wordt wennen, om na vijf maanden ouderschapsverlof  de totale ochtend- en avondspits in te duiken.

Het wordt ook nog erger omschakelen dan normaal na de vakantie omdat de echtgenoot weer fulltime aan de studie is. Dat wordt de wekker om zes uur en ’s avonds rennen rennen rennen tussen half zes en acht uur. Ik klaag niet (nou ja…), ik weet hoeveel geluk we hebben met banen, goede kinderopvang en heel lieve ouders om in te springen als het nodig is. Maar het zal echt wennen (heel erg wennen) worden.

Aan de ene kant maakt dat dingen op de klompenlijst afvinken vast een stuk ingewikkelder. Ik bedoel, wanneer dan? Tussen 23 en 2u ofzo? Aan de andere kant hoop ik dat de klompenlijst gewoon meekan in de rest van de gekte. We moeten weer helemaal opnieuw in een ritme komen, dus waarom zou het niet lukken om leuke dingen mee te plannen?

Als ik dat zo opschrijf klinkt het licht belachelijk: hopen dat leuke dingen misschien ergens tussen geperst kunnen worden. Dat moet beter kunnen. Dus. De klompenlijst gaat lukken en misschien krijg ik de rest er ook nog tussen gefrutseld. Duim voor me.

Laat hier je reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *