Update 5: Bucket list of klompenlijst
Het is de eerste dag van oktober als ik dit schrijf, en de eerste verkoudheid van het seizoen heeft mijn luchtwegen overgenomen. Daar ga ik niet harder van strepen op mijn Klompenlijst, maar gelukkig beleefde ik eerder deze maand al wat mooie avonturen. Lees in deze update mee over tasjes, Japans eten en mijn plannen voor de herfst.
Mijn koters zijn trouwens al een week aan het snotteren, dus het is nog knap dat ik nu pas naar de zakdoeken grijp. De kleine mensen laten zich overigens door de groene rivier uit hun neus niet weerhouden van druk spelen, rennen en ruzie maken. Ik probeer dus ook heldhaftig door te gaan, maar veel puf heb ik niet. Er wachten een hoop halve verslagen van afgestreepte klompenlijst items op mijn aandacht, maar ik vrees dat ze nog wat langer moeten wachten.
Budgetbewust shoppen
Gelukkig ben ik de afgelopen weken wel aardig bezig geweest met items uitvoeren, al zeg ik het zelf. Ik heb een klein, chic tasje gekocht en heb toch mijn vrekkenregime niet al te veel in gevaar gebracht. Want: Marktplaats. Yay! Overigens begin ik me af te vragen of hij echt is, want het gouden laagje verdwijnt rap van het hengsel en het slotje begint zelfs te roesten. Maar misschien is Furla wel een speciaal kwetsbaar merk?
Eén van de eerste uitstapjes met m’n chique nieuwe tasje was naar Yamazato, in het Okura hotel in Amsterdam. En het was lekker. Zo, zo lekker. We hadden vijf gangen en alles smaakte als de puurste, lekkerste versie van zichzelf. Kipsalade, maistempura en sushi. Oh, die sushi. Elk korreltje rijst perfect stevig gaar, als goddelijk matrasje voor vis die smaakte alsof hij een uur eerder nog aan een lijntje spartelde. Ik zou nog uren door kunnen gaan, dus zodra het snotteren stopt doe ik dat ook.
Herfst = kooktijd
Het was dus heerlijk, daar bij Yamazato, maar soms moet een mens zelf aan de slag voor haar lekkere hapjes. Dat deed ik dus ook: ik maakte zelf ricotta. Dat is dus ongeveer zo moeilijk als melk koken en er citroensap doorheen roeren. Ik had verwacht dat er een kleine smaakhemel voor me open zou gaan, maar dat viel mee. De ricotta was prima, en een goed bedje voor de tomaatjes die zoet en barstend van de smaak uit mijn oven kwamen. Hij was ook erg… subtiel van smaak. Volgende keer roer ik er met de citroensap wat zout doorheen. Eens kijken of die hemelpoorten daarvoor open willen.
Ik ontdekte trouwens dat je voor het maken van paneer ongeveer hetzelfde moet doen als voor ricotta, dus dat ga ik binnenkort maar eens van mijn klompenlijst afstrepen. Maar eerst maar eens mijn smaakpapillen terug, want voorlopig proef ik het verschil tussen paneer en oude kaas vast niet eens.
P.S.: Benieuwd naar de rest van de 60 avonturen die ik dit jaar wil beleven? Hier vind je ze allemaal (en leg ik uit waarom ik mijn one-year-bucket-list liever een Klompenlijst noem).